Het auto- en motosalon van 2020 leek me een interessante plek om inspiratie op te doen.
Ik heb namelijk helemaal geen scooter.
Mijn énige scooter-ervaring is een elektrische Niu-vervangscooter (25 km/h) die ik kreeg toen mijn motor op onderhoud was bij Bikeparts in Zele. Ik reed ermee op het fietspad, de Scheldedijk en door stad Dendermonde. Allemaal legaal en in stilte. Héérlijk!
De enige problemen zijn dat een elektrische scooter:
- Duur is
- Geen 150 km op één lading kan rijden
- Ik heb hem 3-4 weken nodig en geen 3 jaar
Mijn zinnen waren dus al gezet op een benzinescooter, maar dan wél een 4-takt (minder vervuilend dan 2-takt, minder stank, minder geluid). Blijkbaar zijn er pas veel 4-takt-scooters sinds 2016. Dat verklaart waarom ik altijd heb gevonden dat scooters stinken:
Tweetakt stinkt
Paleizen 8 en 9 op de Heizel stonden vol met motoren. Weinig scooters. Maar verschillende elektrische scooters konden een extra batterij krijgen, waardoor het bereik voldoende zou zijn. En als ik ’s middags een uur zou kunnen opladen, zou 150 kilometer wél haalbaar zijn.
Elektrisch naar Zwitserland zou een mooie stunt zijn. Het lijkt alvast haalbaar.
“Wij verhuren geen scooters“
Jammer genoeg was er geen enkele standhouder die ik sprak waar men een scooter kon verhuren voor enkele weken. Zowel geen elektrisch als geen benzinemodel.
Ik sprak met FD Motors-Lifan, Piaggio-Vespa, Kymco, Kumpan en het nieuwe, Belgisch-Nederlandse merk Brekr.
Een samenwerking met één van deze fabrikanten had mooi geweest, maar wat niet is, kan nog komen. En als het niet komt zal het toch een tweedehands benzinescooter viertakt worden die ik dan weer te koop zet na de trip.
